Ruilhandel
"Mam, koop je weer crackertjes." dochterlief komt uit school. "Mam, kan je weer van die koekjes kopen, die met zo'n laagje witte crème er tussen" Haar broer volg bijna meteen achter haar.
"Hoe was het op school, lieve schatten" verwelkom ik ze. "Ja, goed mam, maar koop je die crackers." Ook haar broer is weinig mededeelzaam over school en vindt het bespreken van zijn 'tien-uurtje' belangrijker dan de uitslag van zijn rekentoets.
Die dag in de supermarkt koop ik dan ook braaf crackers en koekjes. Over die laatste heb ik mijn zoon al ingelicht dat ik ze daarna een tijdje niet zal kopen omdat ik eigenlijk vindt dat koek geen tussendoortje voor op school is. Maar vooruit dan maar, voor die ene keer.
"Mam, koop je weer crackertjes." dochterlief komt uit school. "Mam, kan je weer van die koekjes kopen, die met zo'n laagje witte crème er tussen" Haar broer volg bijna meteen achter haar.
"Hoe was het op school, lieve schatten" verwelkom ik ze. "Ja, goed mam, maar koop je die crackers." Ook haar broer is weinig mededeelzaam over school en vindt het bespreken van zijn 'tien-uurtje' belangrijker dan de uitslag van zijn rekentoets.
Die dag in de supermarkt koop ik dan ook braaf crackers en koekjes. Over die laatste heb ik mijn zoon al ingelicht dat ik ze daarna een tijdje niet zal kopen omdat ik eigenlijk vindt dat koek geen tussendoortje voor op school is. Maar vooruit dan maar, voor die ene keer.
Wat blijkt, mijnheer heeft zijn vier koekjes geruild voor: drie stukjes appel, een cracker, een stukje chocola (ja, schijnbaar zijn er kinderen die chocola mee krijgen als tussendoortje), een stukje banaan en een halve Liga Milkbreak.
Zijn zus die even later ook thuis komt heeft al net zo'n goede oogst, laat zij mij weten wanneer ik haar in opperste verbazing vraag of zij haar crackers ook geruild heeft. Zij lustte haar crackertjes wel graag zelf, maar heeft er toch drie van de vijf geruild voor een koekje (zo één die haar broer twee klassen naast haar juist gebruikte als ruilobject), wat druiven en een stukje ontbijtkoek.
Ik spreek mijn verbazing uit en geef aan het maar raar te vinden dat ze niet gewoon opeten wat ze mee hebben. "Ach mam, dat deden ze toch vroeger ook." legt mijn dochter mij geduldig uit: "Dat heb ik zelf geleerd bij geschiedenis, Toen deden ze heel veel via ruilhandel."
Goh, waren ze dus toch op school met meer bezig dan alleen hun 'pauze-hapje'.
Anne-Mia Konijn